minder goed en goed nieuws.

Hallo allemaal,

Ik wou dat ik zoveel armen zou hebben als een octopus, en meer uren in een dag.Het is hier net de zoete inval en er gebeurd vanalles.Ik weet niet of ik verteld had dat ik aan de ogen geopereerd wordt voor nastaar? Nouja de ogen worden gelazerd. Schrijf ik dat goed? Ik was voor onderzoeken naar het ziekenhuis. Met het linkeroog zie ik nog maar een kwart. Het rechteroog is minder erg. Andere logs kan ik niet lezen, en al helemaal geen kleine letters of licht blauw op een  witte ondergrond, of idioot licht grijze omrande vakjes. Ik kon zojuist bijna niet inloggen want ik zag de vakjes niet. Internetbankieren is helemaal rampzalig :-(Soms gok ik welk cijfer er staat, en meestal moet ik enkele pogingen doen. Dodelijk vermoeiend!Dit hier kan ik lezen met schrijven, omdat ik de letters op 125% heb staan. 4 oktober wordt eerst het linkeroog met laserstralen weer op peil gebracht, en na wat weken het andere oog. Duimen jullie voor mij? Ik ben super kippig nu. Het rechteroog gaat nu ook achteruit. Die vangt natuurlijk dat tekort van het linkeroog op.

Ze zeggen dat de huizenmarkt aan trekt. Yep….dat is zo! We krijgen achter elkaar kijkers! Gek wordt ik van telkens de meeste prullen opbergen en huis kijk klaar maken. Ben ik 3 uur mee bezig 1 dag van te voren, en op de dag zelf nog een uurtje. Het sloopt, maar ja je wilt je huis toch verkopen? Deze week wordt het erg spannend. Vorige week waren er 2 kijkers. 1 kijker zou 2 appartementen bezichtigen in Zwolle. 50% kans! De andere wilde het appartemen wel kopen, maar had zijn eigen huis nog niet verkocht. Nou ga dat maar eerst doen 😉 De ene kijker komt vrijdag nog een keer en neemt zijn eigen makelaar mee en een aannemer was het dacht ik mee. Die die uit 2 appartementen wou kiezen.

Beste mensen ik kap er mee, want ik knap van de koppijn door die ogen die het niet bepaald goed doen. Ik kom pas na het laseren van het oog terug, en dan kan ik jullie weer bezoeken.Fijn weekend al vast en een goeie week! Tot dan dan 🙂 Uiteraard horen jullie nog hoe de verhalen van de ogen en het huis afloopt.

groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 4 reacties

Als een achtbaan.

  1. Hallo allemaal,

Mijn eerste gesprek met de psychologe was goed en we liggen elkaar prima. Na nauwelijks 10 minuten wist ze waar ze het zoeken moest. Dat is knap, want de tak psychologie is enorm divers.

Anas heeft selffulfilling prophecy o.t.w.zichzelf waarmakende voorspelling. In mijn geval ontstaan door jarenlange ellende. Ik zet hier een link neer, en kijk en/of lees dan onder het kopje: psychologisch. Het is op wikipedia. Daar staan ook dingen in het blauw die je kunt aanklikken, voor meer in formatie.  Dit ter info.

http://nl.wikipedia.org/wiki/zichzelf_waarmakende_voorspelling

Ik heb een gids uit de tijd van de Azteken. Hij geeft mij geen tips, maar begeleid mij in mijn ziekteprocessen.Moeilijk uit te leggen. Soms spreken we over dingen met elkaar. Hij zegt niet dit of dat moet je doen. Ook niet Het zou beter zijn dat je dit of dat gaat doen. Het is een soort tips zonder woorden….in stilte. Ik hoor het niet met mijn menselijke oren, maar ik hoor het met mijn ziel.

De afgelopen weken of dagen zat ik in een emotionele achtbaan met veel loopings of hoe dat heet. Ik was down en ratelde aan ene toer door. Onrust en nog eens onrust. Dat eindigde in doodse stilte  en niks meer voelen. Alsof ik aan de antidepresiva zit. Nee die slik ik niet! Dat lost het probleem niet op, maar verdooft de pijn en je voelt je net een zombie. Dat gevoel had ik dus. Aanvullend heb ik bijna 24 uur geslapen en ben nauwelijks wakker geweest.

Nu ben ik al weer een tijdje erg rustig en ontspannen. Ik durf weer als een klein kind dat moet leren lopen en de wereld wil ontdekken blij te zijn en me ergens op durf te verheugen. Heel voorzichtig en stapje voor stapje. Ja het is laat, maar ik zit al heel veel tikfouten uit dit verhaal te halen. Ik zou bijna denken dat ik het schrijven verleerd ben 😉 Op dit moment zit de achtbaan op een rustig stuk en dat wil de Anas graag zo houden 😉 Het zal nog wel een paar keer heftig gaan, maar ik denk nu niet: daar komt het schip met bagger weer aan, maar ik denk : ik zal dat schip verzuipen als de Titanic maar zonder mensen er op 🙂

Nee ik ben er nog lang niet, maar ik vind dit al na korte tijd een reuze stap. Je kunt je iets makkelijker aanleren of aanwennen dan afwennen of afleren, maar samen de psych en mijn gids kom ik er wel 🙂

Fijne zondag nog en een goeie week!

groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 4 reacties

Diagnose….depressief

Hallo allemaal,

In de oudheid heeft er een vrouwelijke stam bestaan, die knokten als mannen. De Amazones. Google er maar eens op. Anas is van geboorte af aan een knokster. Een overlever. Ik knokte voor m’n leven bij de geboorte. Ik volgde een alternatieve therapie waarin duidelijk werd waarom ik een bepaald patroon had in dit leven. Veel meegenomen uit vorige levens. Ik ging door een hel, maar wist daarna pas wat een hemel was. Echter heb ik nu ook vaardigheden gecreeerd die mijn gave van luisteren naar je lichaam, kan blokkeren. Dat moet….ik moet dit alles overleven! Hans is lichamelijk en geestelijk niet zo sterk. Dat is geen verwijt, maar dat is nou eenmaal zo. Ik moet sterk zijn! Ik ben als een Amazone. Ik vecht en overleef! Ik kan jaren lang op de barricaden staan, maar het lichaam en de geest vinden het genoeg. Ik vind het niet genoeg, dus sla ik alle signalen in de wind. Helaas kan ik dat tegenwoordig. Ik mag en kan niet opgeven. Niet luisteren Anas….je moet door!

Door jaren ellende en problemen durf ik me nergens meer op te verheugen of ergens blij om te zijn. Ja….we zitten eindelijk na jaren in rustiger vaarwater en gaat het langzamer beter. Weet je wat dit nou met me doet, om dat op te schrijven? Ik krijg een paniekaanval! Anas je mag zo niet denken. Je weet wat er dan gebeurd! Dan komt het schip met bagger er weer achteraan! Niet doen Anas! Angst….pure angst! Hans is al zo ver dat hij dat weer durft Ik niet. Ik durf dat nooit niet meer.

Ik had een soort dagboek bij gehouden toen ik tijden niet logde. Het is meer ellende dan iets leuks. Langzaam durfde ik de deur weer een beetje open te zetten. De deur van mijn geest en ziel voelde voorzichtig weer verheugen op, genieten, en meer positieve dingen. Maar Anas is sterker en was druk met die deuren dicht te knallen en er stalen kluisdeuren van te maken. Ik bleef lang in bed. De dag werd een nacht. Mijn bed en computer waren mijn vrienden. Iedere keer als ik dacht: dit gaat niet goed, zei ik: rot op….ik moet op de benen en barricaden blijven!

Altijd had ik  in moeilijke tijden dat gevoel van: op de barricaden blijven staan, en als iets weer opgelost was, kreeg ik de klap pas. Dan was het maar 1 geval of zo. Ik heb echter ontzettend veel voor de kiezen gehad in jaren. Sinds jaren dus eindelijk wat rust, maar mij brengt het paniek. Onze huisarts is een schat van een vrouw. Eens in de 6 of 8 weken komt ze om bij te praten. Ze stelde me vragen wat betreft dat doemdenken en meer. Ze zij: ik maak me zorgen om u. Ik stel vast dat u behoorlijk depressief bent. Zou u met iemand willen praten? Ja graag! Ze hebben mij laten barsten in de tijd dat mijn man zich op wel zere creatieve wijze zich van het leven wilde beroven, en daarna kwam er nog veel meer andere ellende bij hier, en dat moest ik alleen oplossen. Anas gaat vanaf 22 augustus praktijkgerichte therapie doen. Dus afgestemd op mijn persoontje. En ja….daar kan ik me op verheugen! Ik hoef even niks meer alleen te doen en ik krijg hulp. Ik kan me makkelijk uiten, dus dat is geen probleem. Ik heb me zelf geconditioneerd om me nergens meer op te verheugen etc. en de angst dat het schip met bagger weer komt. Dat was ook zo jarenlang dus zie maar eens om dat uit je systeem te krijgen.

Ik wil even niks. Ik heb geen zin in loggen of mailen of wat dan ook. Ik voel me net een zombie. Niks interesseert me op dit moment. Uiteraard mag je me mailen en vragen hoe het nu is, of als je zelf wat kwijt wilt. Ik luister en antwoord. Degene die dit leest en mij irl kent bedoel ik hiermee.Ik ben nu van de barricaden afgeduveld en kan er niet meer op. Kan best zijn dat ik toch wel wat schrijf hier om van me af te schrijven, maar ik weet het nu allemaal even niet, en ik kan niet meer..

Anas wenst jullie nog een goed weekend en goeie weken toe!

Groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 5 reacties

Hitte en over reklame.

Hallo allemaal,

Binnenkort vallen ze weer als vliegen, of als mussen dood van het dak Hans heeft eens maanden in een revalidatiecentrum gezeten in de zomer. Elke dag stond er wel een auto van Monuta voor de deur. Nee dat overdrijf ik echt niet. Bejaarden en chronisch zieken zijn dan een kwetsbare groep. Deze groepen hebben minder weerstand. Ik val in de 2e groep. Ik zei voor de gein met zwarte humor tegen mijn naamgenootje van de thuiszorg: ut zal mij benieuwen of ik ut end van de volgende week nog haal. Vooral veel drinken zei ze. En niet lang in de zon.

Nou zijn er 4 en eigenlijk 5 vormen van MS. Die 4e splitst zich in 2 vormen. Primair en secundaire MS. Ik heb die 2e. De 1e is de allerergste vorm. Ook wat deze groepen hebben, kan erg verschillen. Ik zag eens tijdens het kuren iemand ie halfzijdig verlamd was. Bij mij uit het zich in de rug en benen. Ik kan niet tegen hitte. Een andere groep niet tegen kou. Daarin heb ik mazzel, want het is langer koud dan warm in dit land 😉 En dan nog….Ik heb niet zozeer last van hoge temperaturen, maar van dat benauwde weer 😦 Dan kun je mij opdweilen 😦 Neem nou afgelopen donderdag eens. Ik moest boodschappen doen en gezien de temperatuur zag ik er vreselijk tegen op 😦 Het winkelcentrum is dichtbij. Waar ik ook een klap van krijg is airconditioners in winkels. Ja heerlijk koel maar als je weer buiten in de hitte komt ga ik zowat kassie wijle. Het word me dan zwart voor ogen en ik zie sterretjes. Maar die donderdag was het buiten erg warm, maar met een fris windje. Ik kwam thuis en zei tegen Hans: ow manoman wat een heerlijk weer zeg! Ik heb genoten! Fris windje en zon. Mag van mij de rest van het jaar zo blijven!

En dan reclame op t.v.

Nou denkt de Anas dat ze weet hoe dat werkt 🙂 Kijk…voorbeeld 1   : de irrifactor.

iemand denkt: waar slaat deze reclame nou op? Jeetje wat een stomme spot. Dan NOG heeft die reclame z’n doel bereikt. Die spot vind men achterlijk of dom, maar heeft wel die persoon weten te bereiken. Het blijft hangen.

Voorbeeld 2: de grote ergernisfactor

Hans die ergert er zich elke keer aan als die spot van een bekende bank en een jong stel dat kampeert, en elanden die de tent verwoesten mateloos. Erger je er toch niet aan, zeg ik dan. Maar ook hier heeft de reclame zijn doel bereikt. Het blijft bij van welke bank het is ook al is het op een irritante manier voor hem.

Voorbeeld 3: de leuke reklame.

Dan zijn de reclames die je doen glimlachen of zelfs hard op lachen, of een brede grijns op je snoet toveren al ben je sjaggie, dipperig of sipperig 🙂 Ja dat krijgen ze bij mij voor elkaar 🙂

Nu durf ik wel namen te noemen 🙂 Een tijdje geleden had je reclame van de Gamma, waarbij ze voor kinderen legosteentjes bij een bepaald bedrag gaven. Kinderen beelden toen bouwvakkers uit en er lag een berg legosteentjes. Ik vond het echt goed en leuk hoe die kinderen dat deden 🙂

Dan is er nog een kaasreclame van een opa en een kleinzoon. Ik weet niet meer welke kaas, maar die was ook een glimlach waard. 😉 En waarom bleef deze niet bij? Omdat de Anas helemaal dol is op een andere kaas. Ehmmmmm….als reclame maar ook als kaas die ik eens kocht van hun. Ik zie die reclame vaak op t.v., maar telkens lig ik in een deuk 🙂

Het is mijn grote vriend van de Beemster kaas 🙂 Hans roept dan altijd: je vriend van de Beemster kaas is op t.v. Ik zoef dan met een noodgang op de trippelstoel naar de t.v. 🙂 Misschien dat iemand anders het irritant vind, maar ik lig telkens in een deuk 🙂 Die reclame is zo overdreven en leuk dat je er van in de lach schiet 🙂 Hij rijd op een fiets op de dijk in de wind. Komt bij de Beemster kaas fabriek ( of hoe noem je dat bij kaas. ) Springt van de fiets en geeft de fiets een duw, en die komt in het fietsenrek terecht. Hij gaat een ruimte in waar de kazen liggen te rijpen ( of hoe het bij kaas heet ) Dan neemt hij een monster van de kaas. Je ziet de spanning op zijn gezicht. Hij proeft met de ogen dicht. Je ziet langzaam het gezicht glunderen. De kaas is goedgekeurd en hij springt in de lucht en juicht. Ow man die acteur of wat ie normaal ook doet ( kaas maken 😉 ) heeft een erg goeie mimiek. Ik leef gewoon met die kaas mee; hihihi 🙂 Bravo Beemster en Beemstermannetje! 🙂

Allemaal een fijne zondag en een goeie week! We krijgen een hittegolf dus niet te lang in de zon bakken, veel smeren en veel drinken. Ik drink de hele dag Bar le Duc, Icetea en karnemelk. Goeie dorstlessers.

Groetjes Anas

.

Geplaatst in Uncategorized | 6 reacties

Werk in uitvoering!

  • Hallo allemaal,

Ja ik laat jullie behoorlijk in de steek 😦 Zit ik geestelijk en lichamelijk nog een beetje bij te komen, is de volgende shit op komst 😦 Nee ik klaag niet en ja zo gaat het hier aan de lopende band. Marjon die vaak op mijn log komt, kon ik niet meer beantwoorden. En op mijn log kon ik haar bericht niet meer beantwoorden. Nou is Marjon een kei in dingen uitviegelieren op de pjoeter. Ze is helemaal trouwens een kei hoor! 🙂 Ik had al haar logs bewaard en zou er eens een middag en desnoods avond voor gaan zitten. Nou vergeet dat maar!  Lukte niet! Ik word dan pissig en heb geen geduld. Marjon daar in tegen slaat aan het speurneuzen tot ze weet waarom en hoe er wat gebeurd. En    ze heeft het gevonden! Heel veel tips had ze, maar het werkte niet op mijn lieve oude pjoeter. Dan wat anders in de strijd gooien. Weer niet 😦 Mocht je de lange weg van proberen ook graag weten, dan schrijf ik het hier op hoor. Reageer dan maar op dit log. Affijn….ik was in de rechter kolom op mijn log ineens beheer kwijt. Krijg nou wat!, riep ik boos. Maar belangrijk voor alle loggers is het volgende: als je niet meer ergens na een tijdje kunt antwoorden, dan komt dat omdat de logs hier standaard ingesteld staan op na zoveel dagen niet meer te beantwoorden.. Kijk….luister en huiver 😉 :

Beheer ( Dashboard ). Klik dan links op instellingen  en in de kolom er naast op overige reacties instellingen. Daar kun je aanvinken na hoeveel dagen er niet meer gereageerd kan worden. Standaard staat het op 14 dagen. Dat hou ik ook op dit log zo; die 14 dagen.

In de tijd dat ik hier niet was, heb ik wel opgeschreven wat er allemaal gebeurd is, dus ga ik binnenkort mijn verhalen hier opschrijven. Marjon….hartstikke bedankt meis!

groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 4 reacties

Ik lik als een dier mijn wonden.

Nounou Anas….dat is wel erg theatraal hoor.

Hallo allemaal,

Wanneer krijg ik nou eens rust hier? Het zijn luttele minuten. Mijn nieuwe trippelstoel heeft nu al versleten lagers, en wielt bijna niet meer. Er is iemand voor wezen kijken, en gezien de vakantieperiode kan het wel een tijdje duren. Goeie gymnastiek. Ik krijg al aardige bodybilders bovenbenen 😉 Ik zet een keer een kilometerteller op die stoel. Ik heb het lichamelijk en geestelijk nogal voor de kiezen gehad, en deze week komt er nog wat vervelends bij. Ja als een dier lik ik mijn wonden, en bid en vraag aan mijn gidsen geef me alsjeblieft geestelijk en lichamelijk energie. Help me om te genezen. Ik kan het niet meer alleen. Tot overmaat van ramp heb ik iets aan mijn linker oog, waardoor ik met en zonder bril alles vaag zie. Dat is moeilijk schrijven en vermoeiend.

Ik heb jullie veel te vertellen, waaronder dat gedoe met het oog. Ik ben geknakt, maar niet gebroken. Dat laat ik niet toe! Als ik weer ga schrijven, dan wil ik eerst logs en emails beantwoorden, voordat ik zelf ga schrijven. Ik moet niks, maar ik wil dat graag zelf.

Als alles naar gaat, probeer je je wat moois te herinneren. En mooi was het zeker toen! Ik dacht dat mijn vlindertik was begonnen met die serviesdelen van Janneke Brinkman met vlinders en bloemen, en vlinderkaarten en stickers. Nog steeds ben ik gek op kaarten met vlinders en/of bloemen. Ik steek iedereen aan met die tik en krijg regelmatig kaarten met vlinders en/of bloemen:-) En ineens zag ik de gebeurtenis weer in mijn hoofd als een film. Ojaaaaaaaaaaa….dat was toen al met die vlinder! Jaren geleden! En nog iets aparts met vlinders, ook jaren geleden.

Wij woonden in ons vorige huis toen. Ik had nog geen MS. We hadden een hond en in de middag maakt ik een grote ronde langs de sportvelden. Ik begon de ronde. Ineens vloog er een vlinder voor me, en weer naast me. Ik moest glimlachen en zwaaide niet met een hand om hem weg te jagen. En werkelijk….die vlinder vergezelde mij tot aan het einde van de ronde. Voor me en achter me en naast me bleef de vlinder. Aan het einde van de ronde bleef de vlinder vlak voor mijn gezicht fladderen. Ik kon niet verder lopen en stopte. Hij vloog nog een rondje om me heen en of hij afscheid wou nemen, vloog hij weg. Waarom weet ik niet meer, maar ik voelde me ontroerd en erg blij.

Een andere bijzondere gebeurtenis was iets wat zelden voor kwam. Alles moest daar voor in balans zijn. Temperatuur en noem het maar op, De poppen konden jarenlang overleven, en als alles in balans was dan kwamen de poppen uit. Het waren 1 dagsvlinders. Je kent ze wel denk ik. Van die mooie roodgetekende vlinders. Wij hadden toen nog gras Kan wel 20 jaar of langer geleden zijn. Ineens werd de lucht zwart van een grote wolk vlinders. Honderden! Ik keek stom verbaasd. Ze besloten blijkbaar om dood uit de lucht te vallen op ons grasveld. Ik kreeg de tranen in de ogen. Je zult jaren leven als pop, en dan mag je eindelijk uitkomen, om daarna dood neer te vallen 😦 Ik was er verdrietig van, maar had wel iets heel bijzonders mee gemaakt bleek later op het nieuws te zien.

Anas wenst jullie vast een fijn weekend met zomerse temperaturen, en een goeie week toe!

bfly1groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 1 reactie

Heel eventjes.

Hallo allemaal,

Tja….ik ben een tijd niet achter de computer geweest. Ja vanavond om te internetbankieren. Hans kan dat niet. Ik hou het even kort. Ik heb een giga rot smak gemaakt. Nu gaat het weer een beetje, maar lang achter de pjoeter zitten kan nog niet echt. Als ik lang zit dan speelt mijn nek op en krijg ik knallende koppijn. Ik zal het later nog uitgebreider vertellen.

Allemaal een fijn niet te heet weekend en een goeie week. Anas gaat nog even de post lezen en dan als de sodeju achter de pjoeter weg

Groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 3 reacties

Bijgeloof, toeval, en meer.

Hallo allemaal,

Echt lekker gaat het hier niet. Niet om te klagen, maar meer een constatering van een feit. Ik heb net een thermometer bij Bol.com besteld. Die is hier blijkbaar hard nodig. Naast me staat een trog met voer. Ik had niet gegeten, maar zit nu even te vorken in een ambachtelijk slaatje. Tja….je moet toch wat? Ik heb een soep met stokbrood trauma. Tja….daar mag je om lachen hoor. Dat trauma kan passen in de categorie bijgeloof, maar ook in toeval bestaat niet. Ach….het verveeld hier nooit. Hans wipt in en uit een ziekenhuis en wipt in en uit een revalidatiecentrum. Ik had onlangs mijn halfjaarlijkse controle bij de longarts en de uitslagen waren gelukkig goed. Het spijt me oprecht, maar Anas heeft even geen puf in loggen of emails beantwoorden nu. Even dit logje om te laten weten wat er is.

Het was zondag en mijn naamgenootje had me gedoucht en zou daarna Hans op bed brengen voor zijn pauze en andere ligging van de stuit. Hans hield de papegaai boven het bed vast en trilde als een gek. Ook sloeg hij wartaal uit. Mijn naamgenootje en ik keken elkaar verbaasd aan. Ik zei tegen I.: dit herken ik van de vorige keer. Bel de weekend arts en laten we een tas klaar maken, want hij wordt opgenomen. Zo ging het de vorige keer ook. Wij in actie en hij ging hard achteruit, De weekend dokter kwam en deed wat testen. Hans was niet meer aanspreekbaar. Hoge koorts; 39.7. Mijn naamgenootje van de zorg ( die 20 jaar ziekenhuiservaring heeft gehad ) had notities gemaakt om een beeld te schetsen voor de weekenddokter, maar ook een overdracht voor het ziekenhuis.

In no time kwam de ambulance en werd Hans weg gebracht naar ( dit keer ) ziekenhuis de Weezenlanden. Normaal zit hij met alles bij het Sophia, maar nu niet. Ik weet waarom…de afdeling neurologie zit in de Weezenlanden. Vertel mij wat!….Ik loop/wiel al 8 jaar op die afdeling met mijn MS. Foute boel. I. van de zorg had het idee, dat al die symptomen konden zijn veroorzaakt door een herseninfarct ( als ik dat goed schrijf ). Dat maakte me erg angstig. Het idee alleen al dat Hans dat zou hebben. Een goeie thermometer is echt nodig hier. Dat is het eerste wat ze vragen. Heeft hij koorts? Geen idee; de digitale thermometer is stuk. Vandaar dat ik die net besteld heb.

En het bijgeloof en/of het toeval?

De vorige keer zouden we op zondag een maaltijd soep met een ambachtelijk stokbrood om af te bakken bij ome Appie, en salade eten. Op zaterdag avond werd hij met spoed opgenomen. Dat duurde 3 maanden inclusief Het Zonnehuis. Het stokbrood kon ik toen weggooien. Dit keer  zouden we….het zelfde verhaal dus. Gaat het zo lang duren als de vorige keer? Kan ik weer een stokbrood weggooien? Dat ik het weg moet gooien is niet het probleem, maar de situatie waarom. Ze zijn nu begonnen met allerlei onderzoeken. Het staat me niet aan dat hij op de neuro ligt. Kan vanalles zijn wat er dit keer is. Hans en ik denken dat het net zo is als de vorige keer.  Ook weer die te lage bloeddruk en koorts Ik hou jullie op de hoogte. Dinsdagmiddag ga ik met de scoot naar hem toe, en ik denk dat ik 2 nieuwe bh’s ga kopen in de stad. Is hard nodig ook. Duim voor ons alsjeblieft of steek een kaarsje aan. Alvast bedankt!

Oja….ik had maandag ochtend ook naar het gerechtsgebouw gemoeten, maar dat heb ik afgebeld. Dat kan ik er nu niet bij hebben.

Anas

Geplaatst in Uncategorized | 4 reacties

Anas stil? Pinksterdagen

Hallo allemaal,

Ja Anas is erg stil. Ik ben opgebrand. Na 3 maanden komt Hans thuis uit het revalidatiecentrum. Hij heeft uiteraard zijn ritme van het ziekenhuis en revalidatiecentrum nog, en ik van 3 maanden alleen thuis zijn. Niet om te klagen, maar als constatering van een feit. We moeten ons ritme van samen zijn nog terug vinden. Voor mij voelt het of hij uit een revalidatiecentrum komt, maar ik in mijn eigen huis in een revalidatiecentrum ben beland! Ik heb geen privacy meer. Het voelt niet meer als mijn huis. 4x per dag verpleging over de vloer. Ja ik snap dat het noodzakelijk is, maar ik heb het gevoel dat ze bijna de hele dag hier zijn. En iedere keer duurt het een half uur tot soms een uur, behalve in de middag dat hij in bed en weer uit bed moet om de wonden te ontlasten en te laten rusten.

Het spijt me als ik jullie misschien ongerust heb gemaakt, door niks van me te laten horen. Zoiets doe ik normaal niet. Vind ik onbeschoft! Werkelijk luitjes….ik had de puf niet meer om te mailen of loggen. Ik zeg nu dan ook: als jullie nog een tijdje niks horen, ben ik nog aan het bijtanken. Pfffffffft….dit lange verhaal kost me al moeite. Als ik een tank van een auto zou zijn, dan heb ik een tijd niet op reserve gestaan, maar had ik de tank leeg. Nu zit er weer een klein laagje op reserve. Ken je die mop van de kijkers die het appartement wilden bekijken?….Ze kwamen niet. Daar maak ik nog een apart logje over, anders word ik nu nog pissig! Nogmaals sorry dat ik niks van me heb laten horen. Tja    eigenlijk ben ik wat dat betreft net zo aso als die kijkers. Hoewel?….Eigenlijk kan je het niet echt vergelijken. Ik had en heb een goede reden, en hun niet echt. De makelaar vond het een smoes.

imagesCA570532Anas wenst jullie fijne Pinksterdagen met veel zon, geen regen en zeker niet die eeuwige koude wind! En een goeie week!

groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 3 reacties

Eindelijk….en nog eens eindelijk, en nog meer.

Hallo allemaal,

Vrijdag hadden onze pb’ers van de thuiszorg, Hans en ik een gesprek in het Zonnehuis met de arts, een maatschappelijk medewerkster, de verpleegkundige die over hem gaat, over of hij er al aan toe was om naar huis te gaan. Allang, vonden de dames van de thuiszorg en Hans en ik. Kort gezegd is het hele gedoe nu burocratie en geldtrekkerij. Ik zei voor die tijd: ik doe alsof ik niet weet waarom hij nog moet blijven, en vraag het gewoon. En als me iets niet aanstaat, dan trekt Mw. W. d’r mond open. Ik blijf beleefd maar messcherp! De vorige keer schopten ze hem na 2 maanden de deur uit, en was hij er nog niet aan toe. Tja…2 maanden is daar 2 maanden en dan zoek het zelf maar uit. En dit keer zijn dus die 2 maanden nog niet om. Hij geneest voorspoedig, en dan verwacht je toch dat hij naar huis kan. De dokter kwam binnen en zei verbaasd: zo zo….wat een delegatie. Ik keek met een blik van: try me! Ook de dames waren zo alert als een havik bij alles wat er werd gezegd. Het gesprek verliep makkelijk. Ja wij dames Amazones gingen er voor 😉 En….Hans wou de komende week nog oefenen met lopen tussen de leggers van de brug, maar nu maandag over een week komt hij thuis! 🙂 Ben ik wel weer 3 maanden in m’n uppie geweest. Hemelvaartsdag komt hij bij mij op bezoek 🙂

Die vrijdag kregen we ook eindelijk bericht van de rechtbank wat betreft de schuldsanering. Dat worden nog 3 zware jaren, maar eindelijk is na 1 jaar het voortraject klaar. Man o man wat een gedoe was dat allemaal 😦 10 juni moeten we er heen. We moeten eerst eens bellen of we er met scootmobiel en elektrische rolstoel binnen kunnen komen, en of ik eventueel alleen kan komen, want voor Hans is het helemaal al een gedoe.

4 mei; herdenkingsdag.

Uit respect en ook omdat we nooit mogen vergeten dat het niet vanzelfsprekend is dat we in een vrij land zonder oorlog leven, herdenken wij. En speciaal voor de broers van wijlen mijn schoonmoeder, die in het verzet zaten en gefusieert werden doen we het ook. Die middag was ik bij Hans. Ik zou op de terugweg nog even wat boodschappen doen. Verdrietig zei ik tegen Hans: ik kan dit jaar niet vlaggen 😦 Ik til die vlaggestok denk ik niet meer met die grote vlag. Doe het maar niet dan, zei Hans, want het waait ook nog hard. En die wind stond dus op de zijkant van de vlaggenstokhouder. Ik kwam thuis en ineens ging ik weer op wilskracht. Eerst deed ik een schietgebedje naar mijn gidsen en vroeg of ze mij bij wilden staan om die stok op de houder te krijgen. Ik keek in de meterkast….geen vlag. Ook geen stok. Verdorie die stond daar toch altijd? Ik baalde en ging weer naar binnen. Het was of iemand mij stopte bij het hok waar de wasmachine en de droger staan. Ik stond voorzichtig op en raar genoeg keek ik meteen tussen de wasmachine, droger en de muur. Daar stond ie met vlag aan de stok! Ik pakte de stok en trippelde er mee richting balkon. Pfffffffffft… wat een onhandig ding om mee te slepen. Ik deed de balkondeur open en zette de stoel op de rem. Broeders….help me alsjeblieft. Ik kreeg de stok bijna niet in de houder. Ik woei zowat met stok en vlag ondersteboven. Toen werd ik pissig en zei: zeg rot wind!….Je loopt al weken lang te klooien en kou te brengen. Hou nou eens even op, en laat me die stok in de houder zetten! En verdraaid…even viel de wind weg. En het lukte! Ik had echt de tranen in de ogen van dankbaarheid. Hoera….ik kon vlaggen! En met moeite kreeg ik hem er later weer uit, maar het was net of iemand me hielp met tillen.

Anas wenst jullie een fijne zondag, en een goeie week toe!

Groetjes Anas

Geplaatst in Uncategorized | 1 reactie