Ik lik als een dier mijn wonden.

Nounou Anas….dat is wel erg theatraal hoor.

Hallo allemaal,

Wanneer krijg ik nou eens rust hier? Het zijn luttele minuten. Mijn nieuwe trippelstoel heeft nu al versleten lagers, en wielt bijna niet meer. Er is iemand voor wezen kijken, en gezien de vakantieperiode kan het wel een tijdje duren. Goeie gymnastiek. Ik krijg al aardige bodybilders bovenbenen 😉 Ik zet een keer een kilometerteller op die stoel. Ik heb het lichamelijk en geestelijk nogal voor de kiezen gehad, en deze week komt er nog wat vervelends bij. Ja als een dier lik ik mijn wonden, en bid en vraag aan mijn gidsen geef me alsjeblieft geestelijk en lichamelijk energie. Help me om te genezen. Ik kan het niet meer alleen. Tot overmaat van ramp heb ik iets aan mijn linker oog, waardoor ik met en zonder bril alles vaag zie. Dat is moeilijk schrijven en vermoeiend.

Ik heb jullie veel te vertellen, waaronder dat gedoe met het oog. Ik ben geknakt, maar niet gebroken. Dat laat ik niet toe! Als ik weer ga schrijven, dan wil ik eerst logs en emails beantwoorden, voordat ik zelf ga schrijven. Ik moet niks, maar ik wil dat graag zelf.

Als alles naar gaat, probeer je je wat moois te herinneren. En mooi was het zeker toen! Ik dacht dat mijn vlindertik was begonnen met die serviesdelen van Janneke Brinkman met vlinders en bloemen, en vlinderkaarten en stickers. Nog steeds ben ik gek op kaarten met vlinders en/of bloemen. Ik steek iedereen aan met die tik en krijg regelmatig kaarten met vlinders en/of bloemen:-) En ineens zag ik de gebeurtenis weer in mijn hoofd als een film. Ojaaaaaaaaaaa….dat was toen al met die vlinder! Jaren geleden! En nog iets aparts met vlinders, ook jaren geleden.

Wij woonden in ons vorige huis toen. Ik had nog geen MS. We hadden een hond en in de middag maakt ik een grote ronde langs de sportvelden. Ik begon de ronde. Ineens vloog er een vlinder voor me, en weer naast me. Ik moest glimlachen en zwaaide niet met een hand om hem weg te jagen. En werkelijk….die vlinder vergezelde mij tot aan het einde van de ronde. Voor me en achter me en naast me bleef de vlinder. Aan het einde van de ronde bleef de vlinder vlak voor mijn gezicht fladderen. Ik kon niet verder lopen en stopte. Hij vloog nog een rondje om me heen en of hij afscheid wou nemen, vloog hij weg. Waarom weet ik niet meer, maar ik voelde me ontroerd en erg blij.

Een andere bijzondere gebeurtenis was iets wat zelden voor kwam. Alles moest daar voor in balans zijn. Temperatuur en noem het maar op, De poppen konden jarenlang overleven, en als alles in balans was dan kwamen de poppen uit. Het waren 1 dagsvlinders. Je kent ze wel denk ik. Van die mooie roodgetekende vlinders. Wij hadden toen nog gras Kan wel 20 jaar of langer geleden zijn. Ineens werd de lucht zwart van een grote wolk vlinders. Honderden! Ik keek stom verbaasd. Ze besloten blijkbaar om dood uit de lucht te vallen op ons grasveld. Ik kreeg de tranen in de ogen. Je zult jaren leven als pop, en dan mag je eindelijk uitkomen, om daarna dood neer te vallen 😦 Ik was er verdrietig van, maar had wel iets heel bijzonders mee gemaakt bleek later op het nieuws te zien.

Anas wenst jullie vast een fijn weekend met zomerse temperaturen, en een goeie week toe!

groetjes Anas

Advertentie