Hallo allemaal,
BEWARE! Lang verhaal weer 😉
Soms gebeuren er dingen waarvan je denkt: dat is geen toeval meer. Nee….ik zeg altijd: toeval bestaat niet. Ook is alles niet verklaarbaar. Dat wil niet zeggen dat het niet bestaat, en je het moet kunnen bewijzen. De wind zie je ook niet, maar hij bestaat wel. Wat je voelt zijn de gevolgen van de wind. Wind in je haar of een storm etc. Snappie? 😉
Mensen die ons goed kennen staan verbaasd over het feit dat wij een aaneenschakeling van narigheid hebben op niet alleen het vlak van gezondheid, maar nog veel meer. Mijn schoonmoeder zei altijd: het wordt nooit zo donker of het wordt wel weer licht. Nou hier zijn al bijna 8 jaar alle lampen kapot, zeg ik dan met mijn humor 😉 Ook kunnen we niet meer positief denken. Als er al eens sporadisch iets leuks gebeurd, dan denken we meteen angstig: wat zou er nu weer voor een schip met bagger aankomen? En je kunt er donder op zeggen dat die er dan ook aan komt!
En dan nu deze week. Het is als schakels van een ketting. Ik droomde van mijn opa en oma van mijn vaders kant. Geen idee meer waar het over ging, maar 1 zin bleef hangen. Ziezo….dat kunnen ze ons niet meer afpakken. Mijn opa en oma, maar ook mijn vader zei dat vaak. Dat zeiden ze als ze iets fijns hadden meegemaakt. Nog niet echt overtuigd liet ik het in m’n achterhoofd opslaan. Dan hoor ik een gids weer eens zeggen: heb vertrouwen zuster. Stap op idioot! Hoe moet ik vertrouwen hebben in al deze ellende. Hij zei niks meer maar glimlachte. Ik was pissig op hem. Gidsen worden nooit kwaad, maar ikke wel hoor. Dat zie ik dan zeg maar als een film, achter m’n voorhoofd. Ik kan dit moeilijk uitleggen. Vervolgens heb ik enorme voorpret over de verrassing voor Hans 🙂 Ik genoot er van 🙂
Vrijdag ging ik boodschappen doen en naar de viswinkel voor de verrassing van Hans. 🙂 Ik moest lang wachten en ademde door m’n mond want verse vis vind ik vreselijk stinken. Gebakken vis vind ik wel lekker smaken en ruiken. Ja je moet er wat voor over hebben 😉 Ik vroeg aan de man van de winkel die me hielp: ik heb eerst een vraag. Morgen ga ik naar mijn man in het ziekenhuis, en wil hem verrassen met 2 Hollandse nieuwe met uitjes. Daar is ie dol op. Kan ik dat wel 1 nacht in de koelkast bewaren, of is ie dan niet meer lekker? Ja dat kon rustig. De man van de winkel vroeg: is het ernstig? Dus ik in het kort vertellen. Ligt hij plat?, vroeg hij. Ja grotendeels wel, zei ik. Dan ga ik het anders doen, zei hij. Ik snij de vis in stukjes en doe het in een bakje. Goed idee, zei ik. Vorkje er bij?, vroeg hij. Nee dat hoeft niet; ik heb meer vorken dan geld thuis zei ik lachend, maar wel graag de uitjes apart in een zakje, want anders meurt het hele ziekenhuis er naar . We moesten allebeide lachen 🙂 Wens hem beterschap van mij, zei hij toen ik weg ging. Doe ik hoor en zwaaide naar hem:-)
De vis ging thuis naar het balkon. Koud zat, en dat gestink wil ik niet in de koelkast 😉 En dan naar Hans. Ik had 2 velletjes keukenrol, een gebaksvorkje en een theelepeltje meegenomen. Jaaaaaaaa….er was over nagedacht 😉 De vis zat in papier en een plastic zakje en daar overheen een plastic zak, dus rook je niks. Gelukkig maar, want een taxi die stinkt naar vis en uien, lijkt me ook niks 😉 En daar was ik dan. Eerst de shirtjes en dan andere dingen opruimen en de was in de tas doen. Waar is de verrassing?, vroeg Hans Guttegut net een klein kind 😉 Komt zo….eerst dit allemaal opruimen. Ik legde 2 vel keukenrol op z’n borst. Wat wordt dit?, vroeg hij lachend. Ja geduld joh, zei ik lachend. En het volgende….een lepeltje en een gebaksvorkje. Lachend zei Hans: ik weet het….een moorkop! Fout!, zei ik. Toen het zakje met uien. Ja nou snap ik het niet meer, zei Hans en keek fronsend. MOOI!, zei ik grijnzend. Toen pakte ik het bakje met vis, en deed de deksel er af! Jeetje….Hollandse nieuwe! Dat is een verrassing zeg! Hij straalde helemaal. Ik schepte met het lepeltje wat uitjes naast de haring. Zo genoeg? Ja zo is goed. Hans geniet meestal in stilte. Hij at de stukjes vis met de ogen dicht, en zei soms zachtjes: o wat heerlijk…wat heerlijk. Ik had de tranen in de ogen, en was enorm blij voor hem. Het was op en ik deed alles in een pedaalemmerzakje wat ik ook nog mee had genomen. Tja….de rommel wou ik niet op de kamer achter laten. Hans zei zacht: dank je lieverd….dat was inderdaad een enorme verrassing. Nu had hij de tranen in de ogen.
Thuisgekomen zat ik nog na te genieten van de voorpret, de aardige man van de viswinkel en de reactie van Hans. Ik glimlachte zowat de hele avond volgens mij, en dacht niet ene keer: d’r komt vast een schip met bagger achter aan. Nee het bleef puur genieten. Vervolgens zet ik vanavond de pc aan en lees de mails. Ik krijg altijd de dagelijkse gedachte in de mail waar ik me voor heb opgegeven. En dit keer was het: Altijd als ik iets moois beleef, ben ik verbonden met de ziel. En toen was het plaatje compleet en begon ik van onder uit de ziel te janken, De schakels van de ketting waren nu compleet.
Anas wenst jullie een fijne zondag en een goeie week toe! We krijgen na die 2 mooie lentedagen nog een staartje winter, dus even doorbijten 😉 Tja….maart roert z’n staart 😉 Ik zal een fleurig bloemetje er bij doen 😉
groetjes Anas
Anas vertelt 
Daar kan ik maar één ding op zeggen: Wauw
Ja dat wauw gevoel had ik ook. Ik was er stil van toen het kwartje viel.
groetjes Anas
Ik zit hier met tranen in mijn ogen. Wat een mooie log! En wat moet je uitleggen? Wij begrijpen dit allemaal wel!! Lieve lieve schat, dank je dat je dit hebt willen delen. Ik word er helemaal blij van!
Liefs, Marjon.
Het is vaak moeilijk om uit te leggen hoe ik contact met mijn gidsen heb. Ja jullie snappen het wel, maar misschien anderen niet. Vandaar dat ik dat schreef. Ik ben blij dat het verhaal jou blij heeft gemaakt! 🙂
groetjes Anas
Ik heb dat contact met mijn gidsen (nog?) niet. Maar toch begrijp ik het gewoon.
Wat zijn we allemaal even blij geweest hè 😉
Is de operatie dinsdag goed verlopen?
Liefs, Marjon.
Ik weet wel bijna 100% zeker dat ze wel contact met jou hebben. Ieder mens en dier heeft gidsen. De gidsen zullen weten wanneer jij er behoefte aan hebt om met hun contact te hebben. Ik had het ook nooit, maar ineens was het er. Het is mooi dat je het al wel begrijpt. Niet dat ik je dom vind hoor, maar veel mensen kennen dit niet of geloven er niet in en vinden het onzin. Dat wil ik er mee zeggen. Ja en die blije momenten koester ik 🙂 De operatie is prima verlopen en de artsen zijn tevreden over het genezingsproces tot nu.
groetjes Anas
Ja je hebt natuurlijk gelijk. Dat contact moet er gewoon zijn. Het zit in me. Maar ik ben het me niet bewust.
Hoera voor de operatie! Nu komen er dus geen operaties meer hè.
Liefs, Marjon.
Voor alles is een tijd en die tijd dat je met je gidsen contact krijgt komt echt wel. Weet ik bijna wel zeker. Er komen geen operaties meer. Misschien nog 1x voor een catheder via de buikwand. Dat kan pas als ie niet meer op dat zandbed ligt. Hebben ze geprobeerd, maar Hans heeft jaren bij de uroloog gelopen, en het eind van het liedje was: u heeft een luie blaas; ik kan helaas niet verder meer voor u betekenen.
groetjes Anas
Ze proberen sommige dingen ook eindeloos, ook al weten ze beter hè. Nou ja, ik ben blij dat er officieel geen operaties meer komen. Ik weet niet wat er nu volgt? Naar huis? Revalidatie? Ik wens jullie er in ieder geval sterkte mee!
Ja, ik denk ook dat er een tijd komt dat ik echt bewust contact met mijn gidsen heb. Jij en Claudia hebben dat ook en dat is vast een van de vele redenen dat jullie op mijn pad zijn gekomen.
Liefs, Marjon.
Heel voorzichtig hebben ze het er over dat hij misschien met Pasen naar huis mag, maar het is nog niet 100% zeker. Moet het wel goed blijven gaan zoals het nu gaat. Hans wil niet intern revalideren, maar probeert fysio aan huis te krijgen. Heeft ie al eerder gehad.Ik ben niet helderziend en ook geen gokker, maar ik twijfel er niet aan dat jouw tijd wel komt dat je contact krijgt met jouw gidsen. Dat wij op je pad zijn gekomen zal een reden hebben, maar welke weet ik niet. Iets gebeurd nooit “zomaar “.
groetjes Anas
Oooh dat zou toch fijn zijn, ik ga voorzichtig duimen voor jullie!
Ja, ik denk het ook, van die gidsen. Ik heb het ook het gevoel dat ik daar naar toe groei, al klinkt dat misschien een beetje raar.
Liefs, Marjon.
Dank je voor het duimen! Als je het zo voelt, dan is het vaak waar. Raar klinkt het helemaal niet hoor!
groetjes Anas
Graag gedaan! Dan wacht ik het rustig af. 🙂
Liefs, Marjon.