Foute boel!

Hallo allemaal,

Noem het vrouwelijke intuitie of het 6e zintuig, maar mij gingen vandaag een orkest van alarmbellen af! En dat ik gelijk had! Gisteren viel Hans al telkens in slaap in de avond. Nadat de thuiszorg was geweest viel hij meteen in slaap en sliep door tot de andere ochtend. Vandaag was het bal. Vreselijk trillen en soms wegvallen. Waarom tril je zo?, ik krijg de neiging een ambulance te bellen, want dit gaat niet goed! Het leek er op dat hij telkens even zijn bewustzijn verloor. Dit soort ongein herinnerd me aan de laatste keer toen hij halsoverkop met een ambulance werd opgehaald. Ach  niks aan de hand, zei hij. Ja daar trapt de Anas echt niet meer in!

De thuiszorg kwam al om 20.30 uur. In december, januari en februari had het bed op de slaapkamer gestaan, i.p.v. de kamer. Hij kon zelf in bed komen beweerde hij. Hans maakt altijd alles minder erg dan dat het is, ook om mij te ontlasten. Maar ik ben verdomd alert! Niet weer dat gedoe! Samen met de thuiszorg hadden we al besloten dat het bed weer naar de kamer moest. Het kostte Hans pijn en moeite, en mij ook want ik hielp hem in bed te komen op wilskracht, en nu moet ik dat bekomen. Pijn door de MS en daar overheen doen me alle spieren pijn. Ik ben een wrak! Ik kan niet meer. Ik weet nu hoeveel spieren een menselijk lichaam heeft.

Het bed staat net weer in de kamer. Iedereen blij, want de tillift over hoogpolig tapijt in de slaapkamer werkt niet. De dames braken zich zowat de rug er op! Zonder iemand in de lift is het al zwaar, laat staan dat je een dikke 90 kilo moet verplaatsen. Voor Hans en mij was het ook beter. Na het laatste gemartel in de slaapkamer ging het mis. De wond was mooi vooruit gegaan, maar nu was het foute boel. Ik denk door dat gemartel in de lift, en het gemartel om in bed te komen.. Er zat necrose bij ( dood weefsel ) en de wonden waren weer open en zagen er erg slecht uit.

Vandaag zat hij te trillen en had zijn medicijnen niet ingenomen, ondanks dat ik zei: neem je medicatie nou in! Ja doe ik zo, was het antwoord. Het ging hoe langer hoe slechter en hij was vaak in de war. Hij zag er wezenloos uit. Toen de thuiszorg kwam, zei ik: bel een ambulance want hij haalt de volgende dag niet meer, en zo ga IK de nacht niet in. Ook had hij niet gegeten. De dokter van de weekend dienst kwam met een vrouw met zo’n ambulancepak aan. Zijn bloeddruk was zo laag dat het niet viel te meten. Hij raaskalde en verloor het bewustzijn telkens. Hij had 40 graden koorts. De thuiszorg kon hem met de tillift niet meer in bed krijgen, want hij zakte als een zak meel in elkaar. De weekend arts zei: u had het over uw voorgevoel of intuitie? Ja, zei ik. Ik bel niet snel een dokter en zeker niet in het weekend! U had gelijk….meneer moet met spoed naar het ziekenhuis voor een opname. Dat had ik al verwacht, zei ik rustig. Ik heb de weekend tas al ingepakt. P. van de thuiszorg was bij me gebleven, en had tegen Hans gezegd: I. vertrouwd het niet en zij kent je langer dan ik. Ik ga een dokter bellen! Helaas kreeg ik gelijk. Ik hou jullie op de hoogte. Zondag ga ik naar hem toe. Ik ben even niet toe aan mailen of loggen; sorry! Ik moest het nu even van me af schrijven.

Goed weekend en een goeie week wens ik jullie.

Groetjes Anas

Advertentie
Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

5 reacties op Foute boel!

  1. aeranaan zegt:

    Pff , wat heftig. Heel veel sterkte en als er iets is wat we kunnen doen, laat het dan weten. Gelukkig maar dat je goed op je intuïtie hebt vertrouwd.
    Hele dikke knuffel en ik denk aan jullie.

  2. Marjon (Uitgelezen) zegt:

    Lieve schat, waarom ga je nu sorry zeggen? Je schuldig voelen tegenover ons is wel het laatste wat je kan doen. En heel goed dat je naar je intuïtie hebt geluisterd, want daar moet je het van hebben. Dit is schrikken hè. Ik zal in gedachten een kaarsje voor jullie branden! Ik wens Hans heel veel beterschap en een voorspoedig herstel en ik wens jou heel veel sterkte en geen pijn. Dikke knuffel en liefs, Marjon.

  3. anas57anas zegt:

    Lieve allebei.
    Dank jullie voor het sterkte wensen en ik zal het ook aan Hans doorgeven. Ik ben al iets wijzer, maar heb geen puf meer om het nu op te schrijven. Ja het was behoorlijk schrikken, maar ik bleef er kalm onder. Mijn intuitie laat me zelden of nooit in de steek. Dank jullie ook voor de knuffels. Die kan ik gebruiken. En ja Claud ik bel als er wat is hoor.

    groetjes Anas

Reacties zijn gesloten.