Boodschappen in Duitsland doen.

Het lijkt wel winter te worden, dus even een sneeuwuil geplaatst 😉

Hallo allemaal,

In Winterswijk ben ik geboren. Dat is qua afstand een poep en een scheet van de Duitse grens ;-). Wie de uitdrukking niet kent: dichtbij dus 🙂 Winterswijk ligt in de Achterhoek. Wij kwamen er vaak; in Duitsland. Meer om te tanken, maar ook voor boodschappen. Tanken was een heel stuk goedkoper in Duitsland, dan in Nederland. Soms gingen we met pa mee in de auto en soms ging pa met ons mee, of Hans en ik gingen samen. We kochten er in de supermarkt dingen die in Nederland niet te verkrijgen waren, en/of die goedkoper waren. Dit ter inleiding.

En nu is het jaaaaaaaaaaren later. We wonen niet meer dicht bij de Duitse grens. Ben had eens verteld dat hij met zijn vriend wel eens boodschappen ging doen in Nordhorn in Duitsland. Daar kwamen wij vroeger ook wel eens, maar meestal gingen we naar een plaats dichterbij over de grens. Een hele tijd geleden had ik al eens gevraagd of ze voor mij wat mee wilden nemen uit Duitsland, als ze eens gingen. Ik had een boodschappenbriefje gemaakt en in de la gedaan, en er nooit meer aan gedacht. Met kerst zei Ben toen hij bij ons was, we gaan binnenkort nog naar Duitsland boodschappen doen. Door al het geklets en de gezelligheid, vergat ik helemaal het boodschappenbriefje weer. 

En….toeval bestaat niet….let op!    Op 30 december zei Hans tegen mij: Ben vraagt of je even terug wilt bellen. Ik had geen idee waarom. Hans zei niks om me te verrassen 🙂 Half in gedachten pak ik dat boodschappenbriefje uit de la; geen idee waarom ik dat deed. Ik legde het op tafel en belde Ben. En die zei dat zijn vriend en hij het leuk zouden vinden om de de andere dag mij mee te nemen naar Duitsland! Je wilt niet weten hoe uilig en verbaasd ik toen keek naar dat boodschappenbriefje. 😉 Dat is sterk, dacht ik toen! Hartstikke leuk jongens, zei ik!

De andere dag kwamen ze om 10.30 uur. Ik heb nog geen koffie gehad, zei ik lichtelijk irri. Ik maak snel wat, zei Ben. En vanaf dat moment ging echt alles mis! Anas moet je voor de koffie niet lastig vallen of harde muziek of druk gewaak, want dan flipt deze koffie junk uit d’r dak! Eerst koffie!!!! Affijn….de koffie mislukt. Filter dubbelgeslagen. Ben’s vriend zei: zullen we bij K&K ( de supermarkt daar ) koffie drinken? Ik vind het best, zei ik. Niet wetende dat het minstens een uur rijden was! Ik had in m’n systeem nog het idee dat we zo in Duitsland waren.

En dan zit Ben de hele weg naar Duitsland als een klein kind te jammeren: ik wil een sigaret! Stop ergens dat ik sigaretten kan kopen. Dat ging de hele tijd zo. Ik zei: man zit niet zo te jammeren! Je kunt toch wel even zonder? Ik werd irri, want ik zat nog steeds zonder  koffie en da’s pas erg! Affijn we komen aan in Duitsland bij die supermarkt. Ben duwde me in de rolstoel. De sigaretten junk vloog van hot naar haar, en ik zei: terug naar het begin graag! Waarom?, vroeg Ben. Omdat ik niet weet waar de spullen staan hier, en ik rustig moet kijken! Ik kon iets niet vinden, en hoor gemopper achter de rolstoel. Ik werd pissig en zei: ik ga hier NIET weg voordat ik dat heb gevonden. Mopperdemopper achter me. Het peil daalde bij mij ook, want….nog steeds  geen koffie!

Klaar met de boodschappen en nog even langs het bakkersgedeelte want de vriend van Ben wou Bienenstich ( soort gebak ). Hoezo zijn vrouwen wispelturig? Nou mannen zijn dat helemaal! Zegt vriend: nee….ik haal het bij een conditorei een end verder; die is lekkerder. Dus naar de kassa. Daar ziet Ben sigarreten in een soort plastic geval. Hij drukt op de knop, en de kassiere zegt: die automaat is leeg, ik vraag mijn collega even. Daar was het ook leeg. Inmiddels staat de vriend van Ben alleen de boodschappen in te pakken met een kop als een donderwolk en een rij mensen achter hem. Eindelijk klaar stuift hij de winkel uit en pakt kwaad de boodshappen in de auto. Dus dat kibbelen over: waarom hielp je me niet etc. Ik zei wijselijk niks. Dus nog eentje met de kop verkeerd. Maar het werd nog erger!….

We reden door een winkelstraat. Geen mens op straat. Net een spookstad. Het was al in de middag. Hoe laat? Geen idee. Ineens wist ik het het! Silvester!, zei ik. Wat?, vroeg Ben. Dat is oudejaar in Duitsland; daarom is alles dicht. Dus ook de conditorei van zijn vriend; geen Bienenstich 😉

Dus drie mensen de kop verkeerd. 😉 Ben geen sigaretten, zijn vriend geen Bienenstich en kwaad op Ben, en ik….nog steeds geen koffie. We zijn al bijna thuis en komen aan in Nieuwleusen. Ik had ook nog geen brood, dus we stopten bij een bakkerij die nog open was. Ben stapte uit, en zijn vriend zuchtte: ow….dit gaat lang duren. Hoezo?, vroeg ik. Hij zei: de bakkerij heeft dezelfde achternaam als Ben, en die gaat nu zijn stamboom napluizen. Ik zuchtte en moest eigenlijk ook nodig watervallen 😉 Ben kwam naar buiten met….ik vermoed….de bakkersvrouw, en….3 bekertjes koffie! Eindelijk! Volgens mij was het toen al 14.30 uur, en ik had me toch netjes gedragen en volgehouden zonder koffie 😉 De koffie was nog gratis ook. Komt vast van het uitpluizen van de stamboom 😉 En tot slot….werd het weer erger 😦

We komen bij ons thuis binnen, en treffen Hans aan die van streek was, en een kop als een tomaat had. Wat is er?, vroeg ik geschrokken. Ik wou een was in de machine doen, en had de rolstoel nog niet uit gezet, toen dat grote wasrek op de joystick viel en ik voluit naar voren scoot. De wasmachine en droger staan helemaal scheef, want ik ben er vol opgeknald! Ik schrok me rot en zei dom: ik vroeg gisteren nog voor de gein: kan ik je een halve dag alleen laten? Nou blijkbaar niet dus. Heb je je pijn gedaan? Nee, zei Hans. En ik weer ontactisch: man je had de droger wel op je plet kunnen krijgen! Doe in vervolg dat personenalarm om de nek, als je alleen thuis bent!

Pffffffffft….wat en dag….we werden allemaal kalmer en bleven even napraten. En dat bedoel ik dus wat ware vriendschap is, zoals ik in het andere log schreef. Elkaar respecteren met de goeie maar ook mindere goeie kanten, en het respecteren dat iemand z’n dag wel eens niet heeft. We waren weer kalm en konden weer lachen om onze verhalen. 🙂

Groetjes Anas

Advertentie