Hallo allemaal,
Waarom ik homo tussen aanhalingstekens zet? Ik vind het iemand een stempel opdrukken! Ik ben een tikkie paraspiriwiri zoals een goede vriendin zegt, maar ik heb de pest aan het woord paranormaal, want dat is ook een stempel voor je kop. Ik hou niet van stempels! Ook snap ik niet waarom homo’s en lesbo’s een coming out doen. Waarom moeten ze bewijzen dat ze zo zijn? Hoef ik toch ook niet als hetero? Ik vind dat erg discriminerend. Ben en ik praten samen vaak over het homo zijn. Hij kan die verhalen bijna niet kwijt. Aan mij wel. En weet je?….We zijn allemaal: homo sapiens! Ziezo die zit!
Zoals jullie weten is Ben homo en heeft een vriend. Normaal zou ik schrijven Ben en zijn vriend….en dan alleen de 1e letter van zijn naam. Durf ik niet eens. En waarom? Omdat ze in een kleine gelovige gemeenschap wonen en iedereen iedereen kent, en gaat puzzelen. Ik wil niet dat ze trammelant krijgen! Er zijn al eens ramen kapot gegooid bij hun, en ik hoef zeker niet te schrijven waarom. Het is dus: Ben en zijn vriend. En er wordt gezegd dat we tegenwoordig tolerant zijn tegen homo’s en lesbiennes. Vergeet dat maar! Ik heb zoveel verhalen van Ben gehoord, waar geen sprake is van tolerantie. Hij is er zelfs voor de kerk uitgezet. Waar staat in de bijbel: gij zult uw naaste lief hebben, behalve homo’s en lesbiennes? Nou? Stap op zeg!
Ben heeft geen contact meer met zijn zussen. Nee….Ben is verkeerd. Hij komt uit een erg religieus gezin. Gelukkig heeft hij wel een goed contact met zijn ouders en komt er elke week, terwijl het een eind rijden is. Ben is niet alleen de man die komt schoonmaken. Al snel was hij mijn maatje, en later ook bij Hans. Hij had eens tegen zijn vriend gezegd: ik heb nooit van vrouwen gehouden maar ik hou van Anas. En dan hebben we het uiteraard niet in sexueel opzicht, maar zielsmatig zelfs. We begrijpen elkaar soms zonder woorden. Dan wil ik iets gaan doen, koffie zetten of zo, en dan is hij er al snel mee bezig. Ook voelen we elkaar aan, en weten we wanneer er iets ernstigs is. Dan gaat prompt de telefoon en zegt de 1 tegen de ander: wat is er? Inmiddels ben ik 2x bij hun thuis geweest, en hun zijn 2x bij ons geweest.
De eerste keer zei Ben, voordat hij met zijn vriend kwam: hij is wat stilletjes de eerste keer, omdat ie jullie nog niet kent hoor. Mooi niet! Hij kletste ons de oren van het hoofd, en zei later dat hij het enorm gezellig bij ons had gevonden. 🙂
De eerste keer dat Ben kwam, lag ik in het ziekenhuis om vocht achter de longen en acher het hartzakje weg te laten halen. Hans belde mij s’avonds en zei enthousiast: we hebben nu een goeie hulp zeg! Hij gooit alles aan de kant en doet het heel goed. Het is wel een man. Ik zei: waarom zou een man niet kunnen schoonmaken? Het klinkt wel goed hoor. Toen ik uit het ziekenhuis was, en hij voor de deur stond, en ik open deed, keek ik verbaasd. Ik ken jou, dacht ik. Later bleek dat hij het toen ook zo het gevoeld had.
Die eerste dag keek ik hoe hij het deed. Goed hoor! Ik zei: jouw vriendin zal wel blij met je zijn, dat je zo goed kunt schoonmaken. Hij keek nerveus en zei: ik heb een vriend. Rustig zei ik: ja dat kan ook natuurlijk. Hij zei toen: ik ben homo. Bijna had ik gezegd: gefeliciteerd en ik ben hetero :-). Maar toen kende ik hem nog niet, dus zei ik: dat maakt ons niks uit hoor. Wij waren de eerste mensen waar hij schoonmaakte, die hij het had verteld.
Nou ga ik iets zeggen, waar homo’s misschien kwaad over worden, maar ik bedoel het niet hatelijk hoor. Ik had eerst niet door dat Ben homo was. Ik zag en hoorde het niet aan hem. Laten we wel zijn….meestal kun je aan de stem of aan de gebaren wel zien dat iemand homo is. Aan Ben niet. Toen we elkaar al een hele tijd kenden, liet hij zijn homo kant zien en ik glimlachte om zijn gebaren en hoe hij iets vertelde. Ik dacht: goedzo jongen….wees jezelf maar!
Ben heeft heel veel met ons meegemaakt. Het deed hem vaak zeer dat wij zulke bakken ellende over ons heen kregen. Hij is erg gevoelig, en dat is heel mooi aan hem. Als Ben en ik boodschappen gingen doen, of naar de markt gingen, waren we net 2 giebelende tieners 🙂 Alle marktkooplieden op de kleine markt in onze wijk kenden ons en begonnen al te grijnzen als wij op de scoots de markt op kwamen 😉 Boeken kan ik over hem schrijven. We hebben veel lief en leed samen meegemaakt. En dat doen we nog steeds. Toen hij weg ging hier als huishoudelijke hulp zei hij: lieverds….jullie zijn me echt nog lang niet kwijt hoor. We hebben wel wat tranen wegepinkt toen, maar ik dacht: jammer dat je niet meer onze hulp bent, maar lieverd….ons kan niemand meer scheiden.
Anas wenst jullie een heel fijn weekend en een goeie week toe! Het gaat een beetje winteren de komende dagen. Maar liever dat met een zonnetje, dan hogere temperaturen en grijs weer; toch? 😉
Groetjes Anas
Anas vertelt 
Ik wist helemaal niet dat hij niet meer schoonmaakt bij jullie?
We hebben er laatst al over gemaild hè. Die bijzondere band die je met iemand kan hebben, zoals jij daar vertelt dat de telefoon gaat als er wat zwaars aan de hand is. Ja, dat soort band ken ik ook. Heel sterk: met DRIE mensen en een daarvan is man en homo. En ook ik was een van de eerste aan wie hij dat vertelde. Ik had het al gevoeld, maar ik bleek de enige. Iedereen viel van zijn stoel van verbazing.
Als ik merk dat iemand mensen veroordeelt omdat ze homo-seksueel zijn, liggen ze er bij mij voorgoed uit. Dan gaat de deur dicht. Ik heb die veroordeling nog nooit begrepen. Ze beroepen zich op iets wat weliswaar inhoud heeft, maar ook door MENSEN is geschreven. Je kan alles wel vertalen naar je eigen mening. Ik denk dat mensen vaak ook bang zijn voor ‘anders’.
Ik weet dat er bepaalde culturen zijn die het homo-zijn niet accepteren. Culturen die al eeuwen hier zijn en culturen die hier in de vorige eeuw zijn komen wonen. Dat zal niet gauw veranderen denk ik. Verdrietig.
In mijn R&S (verhaal) zet ik me daar vreselijk tegen af. Ik probeer alles wat liberaal en vrijheid in mij is naar boven te halen. Toen ik het origineel schreef was ik nog geen 30 en was ik heel opstandig en boos om dit soort zaken, omdat mensen anderen zo veroordeelden. Ook in R&S komt homo-seksualiteit in voor. Niet als iets bijzonders en op een voetstuk, maar als iets wat deel uitmaakt van het dagelijkse leven. Iets wat ook liefde is.
Ik word er blij van als ik lees dat je zo’n mooie bijzondere vriendschap beleeft! En aan jou en Hans hebben Ben en zijn vriend fantastische vrienden! Dat zijn dingen die blijven!
Liefs, Marjon
Het is mooi dat jij dat ook zo ziet. Ik zeg wel eens in het kort: wie bepaald dat wat normaal -abnormaal- paranormaal is? Ik denk er helemaal niet bij na dat Ben homo is. Dat boeit me niet! Hij boeit me wel als mense n wij hebben met de jongens een hele goei vriendschap! Dat maak je zelden nog mee in deze tijd! Ik kan me dus echt helemaal achter jouw woorden scharen.
groetjes Anas
Precies! We kunnen elkaar een hand geven!
Liefs, Marjon.