Hans zei toen ik uit bed kwam: niet schrikken hoor wat ik zo vertel. Man ik schrok me dood! Tegen jullie zeg ik nu ook: niet schrikken. Gisteravond had ik soep gemaakt. Zo tegen 20.30 uur. Vanmorgen kwam mijn naamgenootje van de thuiszorg hier binnen en rook een gaslucht. Ze gooide meteen de balkon deur open. Hans was nog diep in slaap. In slaap?…Ik weet niet hoor. Wat was er nou gebeurd? Vanaf dat tijdstip heeft de hele avond en nacht een gaspit half open gestaan. Mijn naamgenootje kwam in de middag voor mij, en ik zei: ik snap het niet! Ik weet 100% zeker dat ik het gas heb uitgedaan, want al decennia doe ik dat automatisch als ik gekookt heb. Het kan gewoon niet! Het was mij een raadsel. Toen zei ze: het was de rechter pit vooraan. Dat verklaard het!, zei ik Ik had eerst die kleine pit open gedraaid om aan te steken. Toen dacht ik: nee….die is te klein voor die grote pan. Ik pak die andere. Ik kijk alleen naar de pit of pitten die ik heb gebruikt. Nooit weer! In vervolg kijk ik alle pitten na.
En nou komt het: zowel Hans als ik en de thuiszorg die zondagavond nog voor Hans kwam hebben geen gas geroken. Hans heeft het bed in de kamer staan en slaapt daar. En het ergste….wij roken allebei. Verdorie 1 vonk had het hele blok wel kunnen laten exploderen! Ik heb de schrik nog te pakken. Hier gaat nooit wat goed, maar wat ben ik dankbaar en blij dat dit goed is afgelopen! Komt misschien ook dankzij het automatische afzuigsysteem wat we hebben.
groetjes Anas
Anas vertelt 
Pfft, heftig. Ik denk dat je in de komende tijd het gas wel twintig keer controleert om zeker te weten dat het uit is.
Ja dat was zeker heftig. Ik ben me echt ongans geschrokken! Al wordt ik oud en dement, dit gebeurt me denk ik nooit meer!
Jeetje, dat is heftig! Dat is goed afgelopen zeg. Help. Net als wat Claudia hierboven zegt: de komende tijd ga je waarschijnlijk tig keer kijken of het ècht wel uit is.
Ja ik zal het zeker vaker controleren! Reken maar van yes! Ik ben dankbaar en heb een dankgebedje naar de albron en gidsen gedaan, want dit had helemaal fout kunnen gaan.
groetjes Anas
Nou, maar dat is het gelukkig niet gegaan 😀 En dat is iets om dankbaar voor te zijn 😉
Liefs, Marjon.
Ja ik ben er ook erg dankbaar voor, want ik realiseer me hoe fout het had kunnen gaan.
groetjes Anas